De laatste dag of nog 3 weken tegaan?
Door: Steven
Blijf op de hoogte en volg Steven
13 Januari 2008 | Taiwan, Taipei
Het is alweer een tijdje geleden dat hier leven is geweest, maar op deze zondagavond in Taipei wil ik jullie toch even op de hoogte houden.
Afgelopen maand is er veel gebeurd. In de UB gezeten, papertjes getikt en deze vervolgens ook ingeleverd (al dan niet in 3 pogingen). Met de kerst kwamen m'n ouders een dagje terwijl ze op doortocht naar Sydney waren en op tweede kerstdag bracht de kerstman mij Suus. Vervolgens hebben we met z'n tweeën heel Taiwan rondgereisd in 2 weken en uiteraard dagelijks van alle luxe hotels gebruik gemaakt. Mijn ouders heb ik afgelopen week nog kennis laten maken met al het Chinees buiten de afhaalChinees om, maar die zitten inmiddels alweer in het vliegtuig terug.
Over een vliegtuig terug gesproken, mijn vlucht terug, wanneer zou die zijn?
Een half jaar geleden dacht ik 2 februari, maar na een extra 5 weken vakantie die ik bleek te hebben heb ik dit terug weten te brengen tot 24 januari, na een laatste weekje Bangkok daarvoor. Echter, er bleek een miscommunicatie te zijn en de trip naar Thailand ging niet meer door. Toen ik hier 7 dagen geleden achter kwam, bedacht ik me dat ik het liefst dan maar meteen met m'n ouders mee naar huis wilde, 13 januari dus. Na verschillende telefoontjes en mailtjes kwam ik tot de conclusie dat er geen plaatsen meer beschikbaar waren, ook niet de komende paar weken.
Dagenlang heb ik in Taipei en omstreken rondgelopen met het idee dat ik hier nog 2 weken zou zitten. Mijn vlucht op 2 februari was het enige dat ik zeker wist. Totdat mijn reisbureau belde en mij een scenario vertelde die meer op een grap dan serieus leek.
Ik moest 13 januari met al m'n koffers en tassen naar het vliegveld, inchecken met mijn goedkope ticket voor een normale plaats, afgewezen worden door de China Airlines-medewerker, vragen of er echt niet nog een mogelijkheid was, wederom afgewezen worden, op de wachtlijst gezet worden, 2 uur wachten of er toevallig iemand zijn vlucht zou cancellen of uit zou vallen en stiekem hopen op een wonder dat ik nog mee kon. Oja, en als het niet lukte, nou, dan kon ik dit grapje op 15 januari herhalen. Succes werd me nog net gewenst, maar dan wel gevolgd door een dubieus lachje.
De moed was mij reeds in de spreekwoordelijke schoenen gezakt, waardoor ik mijzelf genoodzaakt zag mezelf nog minimaal een week te vervelen op de campus aangezien alle exchange students reeds gevlogen zijn (let op de dubbelzinnigheid) Omdat mijn ouders toch naar het vliegveld moesten op 13 januari ben ik ook maar gegaan om ze uit te zwaaien. Dan kon ik gelijk nog even die grap van mijn reisbureau uitvoeren en dan had ik weer een mooi verhaal voor thuis. (bij deze)
Echter, nadat deze vriendelijke (meest vriendelijke, konings, absolute top-)medewerker van China Airlines zijn computer 10 minuten alle kunstjes had laten doen die hij kon, heel moeilijk had gekeken en mijn koffer met een licht overgewicht had gewogen, verstond ik toch echt dat hij me vroeg of een plaats bij het raam goed was. Of dat goed was? Konings! Mats! Uit den Top! Een stoel voor mij naar Frankfurt, dat ik daar zo gelukkig mee kon worden, ik wist niet dat ik het in me had.
Inmiddels zit ik hier op het vliegveld op mijn (let op: MIJN) vlucht te wachten en ben ik morgenochtend om half 7 op Europese bodem als alles goed gaat. Geen gele taxi's meer, geen rijst meer, geen noedles, geen stokjes, geen onverstaanbare Chinesen, geen hotels (muv Hotel Suus), geen scootertjes, geen high-tech stoplichten, geen nightmarkets en geen Taiwan meer; ik ga naar huis.
Tot snel
Afgelopen maand is er veel gebeurd. In de UB gezeten, papertjes getikt en deze vervolgens ook ingeleverd (al dan niet in 3 pogingen). Met de kerst kwamen m'n ouders een dagje terwijl ze op doortocht naar Sydney waren en op tweede kerstdag bracht de kerstman mij Suus. Vervolgens hebben we met z'n tweeën heel Taiwan rondgereisd in 2 weken en uiteraard dagelijks van alle luxe hotels gebruik gemaakt. Mijn ouders heb ik afgelopen week nog kennis laten maken met al het Chinees buiten de afhaalChinees om, maar die zitten inmiddels alweer in het vliegtuig terug.
Over een vliegtuig terug gesproken, mijn vlucht terug, wanneer zou die zijn?
Een half jaar geleden dacht ik 2 februari, maar na een extra 5 weken vakantie die ik bleek te hebben heb ik dit terug weten te brengen tot 24 januari, na een laatste weekje Bangkok daarvoor. Echter, er bleek een miscommunicatie te zijn en de trip naar Thailand ging niet meer door. Toen ik hier 7 dagen geleden achter kwam, bedacht ik me dat ik het liefst dan maar meteen met m'n ouders mee naar huis wilde, 13 januari dus. Na verschillende telefoontjes en mailtjes kwam ik tot de conclusie dat er geen plaatsen meer beschikbaar waren, ook niet de komende paar weken.
Dagenlang heb ik in Taipei en omstreken rondgelopen met het idee dat ik hier nog 2 weken zou zitten. Mijn vlucht op 2 februari was het enige dat ik zeker wist. Totdat mijn reisbureau belde en mij een scenario vertelde die meer op een grap dan serieus leek.
Ik moest 13 januari met al m'n koffers en tassen naar het vliegveld, inchecken met mijn goedkope ticket voor een normale plaats, afgewezen worden door de China Airlines-medewerker, vragen of er echt niet nog een mogelijkheid was, wederom afgewezen worden, op de wachtlijst gezet worden, 2 uur wachten of er toevallig iemand zijn vlucht zou cancellen of uit zou vallen en stiekem hopen op een wonder dat ik nog mee kon. Oja, en als het niet lukte, nou, dan kon ik dit grapje op 15 januari herhalen. Succes werd me nog net gewenst, maar dan wel gevolgd door een dubieus lachje.
De moed was mij reeds in de spreekwoordelijke schoenen gezakt, waardoor ik mijzelf genoodzaakt zag mezelf nog minimaal een week te vervelen op de campus aangezien alle exchange students reeds gevlogen zijn (let op de dubbelzinnigheid) Omdat mijn ouders toch naar het vliegveld moesten op 13 januari ben ik ook maar gegaan om ze uit te zwaaien. Dan kon ik gelijk nog even die grap van mijn reisbureau uitvoeren en dan had ik weer een mooi verhaal voor thuis. (bij deze)
Echter, nadat deze vriendelijke (meest vriendelijke, konings, absolute top-)medewerker van China Airlines zijn computer 10 minuten alle kunstjes had laten doen die hij kon, heel moeilijk had gekeken en mijn koffer met een licht overgewicht had gewogen, verstond ik toch echt dat hij me vroeg of een plaats bij het raam goed was. Of dat goed was? Konings! Mats! Uit den Top! Een stoel voor mij naar Frankfurt, dat ik daar zo gelukkig mee kon worden, ik wist niet dat ik het in me had.
Inmiddels zit ik hier op het vliegveld op mijn (let op: MIJN) vlucht te wachten en ben ik morgenochtend om half 7 op Europese bodem als alles goed gaat. Geen gele taxi's meer, geen rijst meer, geen noedles, geen stokjes, geen onverstaanbare Chinesen, geen hotels (muv Hotel Suus), geen scootertjes, geen high-tech stoplichten, geen nightmarkets en geen Taiwan meer; ik ga naar huis.
Tot snel
-
13 Januari 2008 - 14:57
Sanne:
yes broertje!! tot morgen!!!!
xxx -
13 Januari 2008 - 15:07
Tony:
hmmm ik lees dat mijn tips voor Bangkok niet meer nodig geweest zijn!
Jammer maar helaas. Tot over een week dan maar aan de bar!
Tjeuny -
13 Januari 2008 - 15:38
Geert:
Wat vet! Je bent nu onderweg! Om met Tony's woorden te spreken: tot komende week aan de bar!
M'ats! -
13 Januari 2008 - 16:01
Janneke:
Ah leuk dat je terugkomt!!! Goede reis nog (mocht je dit nog lezen), en tot snel!
x -
13 Januari 2008 - 16:46
Suus:
De stokjes houden we er toch in hoor, heb er niet voor niets mijn best gedaan om daarmee om te kunnen gaan...
kus -
13 Januari 2008 - 17:04
Kris:
relaxed, ik zal er eens over denken om het huis te poetsen.....nee toch niet. maar mooi dat je er morgen bent dude -
13 Januari 2008 - 17:18
Harris:
Aah dude! Dacht dat je nog naar Thailand zou komen, ben vandaag net aangekomen in Chiang Mai...
Jammer dat we niet nog ff ergens konden meeten, en ff een avondje konden bieren. Anyway, laat ze dan maar weer smaken in het Maastrichtse.
PS. Tjeuny, je mag je gouden tips alsnog wel aan mij doorspelen... -
13 Januari 2008 - 17:39
Pieter:
Dude, relax én jammer dat het voorbij is... Zit hier nog tot de 30ste, dan nog een weekje praag. Dan zie ook ik je aan de bar. -
14 Januari 2008 - 09:45
Buijs:
Mooi balen ouwe...
kom jij terug naar NL...ga ik net weg :P
Fijne vlucht dude, en dan lekker reflecteren op een fucking gaaf half jaar...je hebt er iets moois van gemaakt!
Veel plezier aan die (nu blijkbaar overvolle) bar! -
14 Januari 2008 - 10:24
Victor:
Wat een standby mazzel...en je volgende verhaal is over een Duits avontuur? Of zal in Frankfurt alles soepel gaan? Tot gauw... -
14 Januari 2008 - 11:41
Café:
mooi stukje proza stefan... maar goed dat intonatie niet te lezen valt ;) -
14 Januari 2008 - 14:59
Tomasz:
Jemig steven! Je hebt je literarisch sterk ontwikkeld! Je beste stuk tot nu toe! Kort doch krachtig, eenvoudig doch complex! En een zeer spannende cliffhanger om mee af te sluiten.. Om nog maar te zwijgen over de de hier en daar verspreide dubbele bodems en diepzinnige wederkerende twistgedachten! Prachtig! En ik zie je weer snel ouwe!
..en da's het mooist!
Gegrüsst! -
14 Januari 2008 - 18:45
Daphne:
En wederom is iemand weer teruggekeerd van buitenlandse bodem.. fijn hoor, ik kom ook snel!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
